بررسی انگاره های مؤثر بر طراحی منظر پایدار رودخانه های فصلی درون شهری(مطالعه موردی: رودخانه خشک شیراز)

پژوهش حاضر به منظور ساماندهی و حفاظت از منظر طبیعی رودخانه­­های فصلی درون شهری، به مثابه­ی عرصه­هایی عمومی و اکوسیستمهایی زنده و پویا، انجام شده ­است. در این رابطه از اصول و معیارهای طراحی منظر پایدار، به عنوان راهکاری جهت احیای منظر طبیعی چنین گستره­هایی بهره گرفته شده­است. همچنین این پژوهش با معرفی رودخانه خشک شیراز به عنوان گستره­ای طبیعی، عرصه­ای عمومی و عضوی اصلی از ساخت اصلی شهر شیراز، به ارایه پیشنهادهایی مبتنی بر اصول طراحی منظر پایدار جهت ساماندهی این رودخانه فصلی پرداخته است. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی در بستری از مطالعات کتابخانه­ای و روش تحقیق موردی و شیوه­های تحقیق مشاهده و مصاحبه در بستر مطالعات میدانی بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش بر پیشنهادهای طراحی در بستر طبیعی رودخانه خشک مبتنی بر حفظ و ارتقای منظر طبیعی و تنوع زیستی منطقه، حذف کاربریهای ناسازگار و آلاینده­های زیست محیطی از حریم حفاظتی رودخانه، طراحی بستری مناسب جهت پذیرش هرچه بیشتر پرندگان مهاجر، طراحی متناسب با حریمهای طبیعی رودخانه جهت حفاظت از منظر طبیعی رودخانه از یک سو و ارایه­ی تجربه ها و سکانسهای تفرجی متفاوت از دیگر سو تأکید دارند.